Chorwacja praktyczne informacje

Chorwacja – słoneczne wybrzeże Adriatyku

Chorwacja, zajmująca obszar o powierzchni 56 542 km2, ma około 4 535 000 mieszkańców, a więc średnie zaludnienie to 80 osób na kilometr kwadratowy. Od czasu rozpadu dawnej Jugosławii niepodległa Chorwacja graniczy ze Słowenią, Węgrami, Federacją Jugosławii oraz Bośnią i Hercegowiną. Ten nieduży kraj jest niezwykle zróżnicowany, zarówno pod względem kulturowym, jak i przyrodniczym. Znaczną jego część zajmują tereny górzyste (Góry Dynarskie) ze szczytami dochodzącymi do 2000 m n.p.m.; przeważają tu pastwiska i tereny leśne. Między rzekami Drawą, Sawą i Dunajem leży rozległa, pagórkowata Nizina Panońska. Wzdłuż wybrzeża Morza Adriatyckiego występuje wąski pas nizin. Dobrze rozwinięta linia brzegowa ma blisko 600 km długości w linii prostej, 2000 km, jeśli doda się wszystkie zatoki i przylądki, a dwa razy tyle, gdy wliczy się ponad tysiąc wysp i wysepek.

Chorwacja leży na styku śródziemnomorskiej i środkowej Europy między Alpami a Niziną Panońską. Ten wyjątkowo piękny kraj obecnie powoli podźwiga się ze zniszczeń, spowodowanych latami konfliktów i niepokojów, odzyskując ważną pozycję na turystycznej mapie świata.

Pod względem krajobrazowym Chorwacja jest bardzo zróżnicowana. Występują tu dzikie, urwiste wąwozy i głębokie doliny rzek, wysokie góry oraz piękne wybrzeże morskie z wieloma malowniczymi zatoczkami i wysepkami. Teren półwyspu Istria do Gorskiego Kotaru zajmuje płaskowyż, który kończy się w pagórkowatym rejonie upraw winorośli Zagorje. Welebit, nadmorskie wapienne pasmo Gór Dynarskich, wraz z półwyspem Istria to jedne z najpiękniejszych w Europie obszarów krasowych, charakteryzujące się wielką różnorodnością form. Występujące tu skały o dziwnych kształtach zwane są tu kukovi.

W 1991 r., po pierwszych od czasu II wojny światowej wolnych wyborach (1990), Chorwacja proklamowała niepodległość i wystąpiła z Socjalistycznej Federacyjnej Republiki Jugosławii, co zapoczątkowało krwawy konflikt. Wskutek wojny ucierpiała gospodarka, a wiele zabytków i skarbów kultury zostało całkowicie lub częściowo zniszczonych. Do 1995 r. sporne terytoria pozostawały pod kontrolą ONZ. Wschodnia Slawonia znalazła się w granicach Chorwacji dopiero w 1998 r.

Według spisu przeprowadzonego na początku 2000 r. (dokładne statystyki nie są jeszcze opracowane) liczba ludności Chorwacji wynosi 4 535 054 osób. Chorwację opuściło około 400 000 Serbów, przybyli zaś Chorwaci mieszkający dotąd w innych częściach dawnej Jugosławii. Ostatnia wojna na Bałkanach rozgorzała za sprawą, tłumionych w Jugosławii pod rządami Tity, sporów i nienawiści etnicznych. Tragiczne wydarzenia lat dziewięćdziesiątych XX w. odegrały więc niebagatelną rolę w zmianie struktury zatrudnienia. Opustoszały wioski, przybyło zaś mieszkańców w dużych ośrodkach miejskich. W Zagrzebiu, Rijece, Splicie, Osijeku i Zadarze liczba mieszkańców niemal się podwoiła.

Położenie: Europa Południowo-Wschodnia, nad Morzem Adriatyckim, pomiędzy Bośnią i Hercegowiną a Słowenią
Sąsiedzi: Bośnia i Hercegowina 932 km; Jugosławia 266 km (241 km Serbia; 25 km Czarnogóra); Słowenia 670 km; Węgry 329 km
Skład etniczny: Chorwaci 78%, Serbowie 12%, Muzułmanie 1%, Węgrzy 0,5%, Słoweńcy 0,5%, Czesi 0,4%, Albańczycy 0,3%, Czarnogórcy 0,3%, Romowie 0,2%, inni 6,6% (1991)
Wyznania: katolicy: 76,5%, prawosławni 11,1%, muzułmanie 1,2%, protestanci 0,4%, inni i nieznanego wyznania 10,8%
Waluta: 1 chorwacka kuna (HRK) = 100 lip
Język: chorwacki 96%, inne 4% (w tym: włoski, węgierski, czeski, słowacki, serbski, słoweński, bośniacki i niemiecki)
Największe miasta: Split, Rijeka,Osijek, Zadar, Dubrovnik
Ustrój polityczny: prezydencki, demokracja parlamentarna
Święta narodowe: 30 maja (1990)
Oficjalna nazwa: Republika Chorwacka
Nazwa lokalna: Republika Hrvatska
Stolica: Zagrzeb
Powierzchnia: 56 542 km2
Ludność: 4 535 000