Tunezja informacje praktyczne

Tunezja jest krajem bardzo przyjaznym turystom i chyba najbardziej “europejskim” spośród państw islamu. W strefach turystycznych można zachowywać się bardzo swobodnie. Jednak w głębi kraju należy dostosować się do panujących norm i obyczajów, pamiętać, że krótkie spodnie i skąpe sukienki są nie na miejscu. Większość meczetów, zwłaszcza sale modlitw, nie jest udostępniana zwiedzającym. Tunezja jest krajem muzułmańskim, ale pracuje według kalendarza europejskiego. Piątek jest wprawdzie najważniejszym dniem muzułmańskirgo tygodnia, ale dniem wolnym od pracy jest niedziela.

Język

Oficjalnym językiem jest arabski, jednak w powszechnym użyciu jest także język francuski. Wykształceni tunezyjczycy są praktycznie dwujęzyczni. W strefach turystycznych obsługa hoteli zna zwykle język angielski, jednak w głębi kraju, poza bardzo podstawowymi zwrotami, język ten jest słabo znany. Na bazarze popularne są niemal wszystkie języki.

Osoby niepełnosprawne

Na terenie Tunezji nie ma niestety zbyt wielu udogodnień dla osób niepełnosprawnych. Rzadko można spotkać specjalne podjazdy dla wózków inwalidzkich.

Studenci

Studenci poniżej 32 roku życia, posiadajacy legitymację studencką ISIC uprawnieni są do ulg w muzeach, obiektach historycznych, wykopaliskach archeologicznych. Mają także prawo do zakupu ulgowego biletu w krajowej komunikacji lotniczej oraz kolejowej.

Bezpieczeństwo

Tunezja jest krajem bardzo bezpiecznym i przyjaznym. Ulice i hotele są dyskretnie patrolowane przez ochronę i policjantów w cywilu. Ogólnemu bezpieczeństwu sprzyja surowe prawo i nakazy religijne. Największym zagrożeniem jest słońce, zlekceważenie podstawowych zasad grozi udarem słonecznym i poparzeniem. Należy także uważać na klimatyzację i spożywanie zimnych napojów – zbyt duże różnice temperatur mogą być przyczyną przeziębienia. Przestępstwa przeciw kobietom zdarzają się bardzo rzadko. Jednak samotnie podróżujące turystki mogą być narażone na zaczepki.

Banki i waluta

We wszystkich większych miastach, stolicach powiatów oraz w miejscowościach turystycznych znajdują się banki i kantory wymiany. Bankomaty wyświetlają instrukcje po arabsku, francusku i angielsku. Usytuowane są zwykle na głównych ulicach, często w pobliżu banku. Tylko te z napisem Visa, MasterCard, Eurocard wypłącają pieniądze z kart wystawionych przez banki zagraniczne. Banki tunezyjskie wykonują wszystkie standardowe operacje finansowe. Obowiązującą walutą jest dinar tunezyjski.

Komunikacja, prasa i poczta

Poczta tunezyjska wykonuje wszystkie standardowe usługi, można z niej także wysłać faks oraz zadzwonić. Poręczniejszy jest jednak system taxiphones, których gęsta sieć obejmuje cały kraj. System połączeń automatycznych jest rozpowszechniony i zadzwonić za granicę można niemal z każdego miejsca. W Tunisie, Tabarce i Bizercie oraz turystycznych miejscach Sahelu sprzedawane są zagraniczne gazety, wszędzie też dostępna jest francuska wersja dziennika “La Presse”.

Żródło: Tunezja – przewodniki Wiedzy i Życia

Tunezja na mapie

Tunezja leży w Afryce Północnej, od północy graniczy z Algierią, od południowego wschodu – z Libią, a północną i północno-wschodnią granicę tworzy Morze Śródziemne. Na północy kraju znajduje się Atlas Tellski, środek zajmuje Wyżyna Tunezyjska, a na południe od Kafsy i Safakisu rozciąga się Sahara. Od kontynentu Europejskiego (Sycylii) Tunezję dzieli zaledwie 140 km. Linia brzegowa ma 1298 km. Powierzchnia kraju wynosi 163 610 km2. W Tunezji mieszka prawie 10 milionów ludzi.

Panorama Tunezji

Z krajów Afryki Północnej Tunezja jest najbardziej przyjazna turystom – eleganckie bulwary Susy, wielkomiejski Tunis, błękitne miasteczko artystów Sidi Abi Sa’id, plaże Al-Monastiru i Al-Hammamatu, zabytki punickie, rzymskie, chrześcijańskie i muzyłmańskie. Tunezja przyciąga nie tylko miłośników plażowania i zwiedzania. Sahara i górskie oazy są wyzwaniem dla turystów poszukujących przygód.

Zielona, górzysta północ jest spichlerzem kraju – stąd pochodzą zboże, warzywa i owoce. Tutaj najwięcej śladów pozostawili Fenicjanie i Rzymianie – symbolem ich dawnej potęgi jest Kartagina. Przeciwieństwem żyznej północy jest prawie pozbawione deszczu, pustynne południe. Tauzar i Nafta to jedne z najpiękniejszych oaz świata. Dalej na południe jest już tylko pustynia. I chociaż turyści najczęściej przyjeżdżają do Tunezji, aby skorzystać z uroków ciepłej wody i plażowania w kąpieliskach Al-Hammamatu, Susy czy Dżarby, to kraj ten ma znacznie więcej do zaoferowania. Aż osiem miejsc wpisanych jest na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Przyrodniczego UNESCO.

Kultura i tradycja

Kultura Tunezji jest wynikiem przenikania się wpływów fenickich, rzymskich, berberyjskich, andaluzyjskich, francuskich, włoskich, tureckich i arabskich. Jedna kultura ustępowała miejsca drugiej, przejmując część jej tardycji i dodając swoją. W ten sposób powstał interesujący tygiel społeczny i kulturowy.

Chociaż Tunezyjczycy są społeczeństwem otwartym na obce wpływy, to przywiązują dużą wagę do tradycji. Białe melie na północy i w środku kraju, a czarne na południu, są wciąż obecne w pejzażu tunezyjskiej ulicy. Uroczyście obchodzi się muzułmańskie święta, przestrzega się ramadanu. Wielkim szacunkiem cieszy się rodzina, a jej członkowie nie tylko wspólnie świętują, ale chętnie sobie pomagają.

Polityka

Republika Tunezyjska została proklamowana 25 lipca 1957 r., ale kraj uzyskał niepodliegłość kilka miesięcy wcześniej, 20 marca 1956 r. System prawny oparty jest na cywilnym prawie francuskim i prawie islamu. Tunezja jest republiką konstytucyjną. Rząd i premier podlegają prezydentowi, który również wybierany jest w w wyborach powszechnych. Prezydent sprawuje najwyższą władzę wykonawczą, jest też zwierzchnikiem sił zbrojnych. W 1995 r. Tunezja jako pierwsze państwo południowego regionu basenu Morza Śródziemnomorskiego podpisała umowę o stowarzyszeniu z Unią Europejską.

Turystyka

To jeden z najstarszych i najbardziej zróżnicowanych turystycznie regionów świata. Kraina trzech klimatów (śródziemnomorskiego na północy, półpustynnego w rejonie Sahelu i pustynnego na południu), ma prawie 1300 km wybrzeża (w tym 575 km piaszczystych plaż i rafa koralowa w rejonie Tabarki), 20 tysięcy obiektów zabytkowych, odbywa się tu 4000 festiwali rocznie. Tunezja, choć graniczy z Libią i Algerią, jest krajem bezpiecznym i przyjaznym dla turystów. Mieszkańcy są życzliwie nastawieni do przybyszów.

Krajobraz i przyroda

Tunezja oglądana z samolotu ma kolor miodowozłoty, przetykany zielenią i błękitem. Górzystą, zieloną północ porastają lasy dębowe. W żyznej dolinie Madżardy – największej stałej rzeki Tunezji – uprawiane są zboża. Wybrzeże północne jest niezwykle malownicze, skaliste, natomist wschodnie ma piękne, piaszczyste plaże i to tutaj znajduje się większość hoteli i kąpielisk Tunezji. Przeciwieństwem żyznej północy jest usytuowany na południe od Atlasu Tellskiego półpustynny środek kraju i prawie pozbawione deszczu południe.

Klimat

Tunezja leży w śródziemnomorskiej strefie podzwrotnikowej. Lato trwa od maja do października. Jest suche i gorące. Na południu występują dwie pory roku – długie lato i krótka pora deszczowa. W pozostałej części kraju są też wiosna i jesień – znacznie jednak krótsze niż w Europie. Wielkie letnie upały, odczuwane w całym kraju, zwłaszcza w dolinach górskich, powoduje sirocco, zwane w Tunezji szaszi. Upały Sahelu łagodzi morska bryza. Późną jesienią zimne prądy północno-zachodnie znad Atlantyku niosą wiatry i deszcz. Zimowy chłód przynosi wiatr, zwany gharbi.

Żródło: Tunezja – przewodniki Wiedzy i Życia

Położenie: Afryka Północna, na wybrzeżu Morza Środziemnego, pomiędzy Algierią a Libią
Sąsiedzi: Algieria 965 km; Libia 459 km
Skład etniczny: Arabowie 98%, Europejczycy 1%, Żydzi i inni 1%
Wyznania: muzułmanie 98%, chrześcijanie 1%, Żydzi i inni 1%
Waluta: 1 dinar tunezyjski (TND) = 1000 millimów
Język arabski: (urzędowy i jeden z języków używanych w handlu), francuski (handlowy)
Największe miasta: Nabul, Safakis, Bizerta, Gabes, Susa, Haumat as-Suk
Ustrój polityczny: republika
Święta narodowe: 20 marca (1956)
Oficjalna nazwa: Republika Tunezji
Nazwa lokalna: Al-Jumhuriyyah at-Tunisiyyah
Stolica: Tunis
Powierzchnia: 163 610 km2
Ludność: 9 600 000